Depremde ağır hasar alan, birçok ilçemiz ile birlikte Hatay’da bir yıl geçmesine rağmen normal hayata geçilemedi. Barınmadan, altyapıya şehirde hala birçok sorun çözüm bekliyor. Hal böyle olunca ilimiz ve ilçelerimizde belediye başkanı seçimi, şehrin ayağa kalkması için kilit bir noktada yer alıyor. Bir süredir Hatay’da kişiler ve partiler üzerinden ilerleyen bir seçim gündemi var. Biz de bu gündemin dışında nasıl bir belediyecilik sorusunu vatandaşa yönelttik.

Seçimi kim mi alacak?

Vatandaşlar,  bir süredir asıl amacın göz ardı edildiğini, popülerliğin peşinden ilerleyen bir siyasi bakışın fayda sağlamayacağını dile getirirken, yapılması gereken çok iş varken, şu dakikaya kadar proje konuşan olmadı. Yıkılmış bir ilçede hiçbir şey yokmuş gibi seçim çalışması yapmaya çalışıyorlar. Sözde seçim olan ama özüne baktığınızda birilerinin size dayattığı adaylarla kendimizi umutsuz ve alternatifsiz hissediyoruz.

İçme suyundan ulaşıma kadar birçok sorunumuz hala çözülmedi. İnsanlar birbiri ile didişiyor. Bu deprem bile bizi bir araya getirmedi.

Aracı olan için, Konteyner kentlere gidiş geliş çok kolay; ya olmayanlar. Çoğu vatandaş 21 metre kareye hayatını hapsetmiş. Aileleri düşünün 3 – 4 çocuklu olanları. Anne – baba. 6 kişinin konteynerde nasıl yaşadığını hayal edin. Şehir yok, altyapıdan üst yapıya her şey lazım ama günden SEÇİM! Kim kazanacak” dedi.

İlçede özel sektörde Doktor olduğunu belirten bir anne, “Hatay’da depremden sonra çocuk, yaşlı, engelli, şiddet gören kadın, yani korunmaya muhtaç kişi sayısı çok arttı. Ya da vardı da biz konteyner kentlerde daha yakın ve sık yaşamaya başlayınca mı şahit olmaya başladık, bilemiyorum. Sonuç; kentin yerel yönetiminin görevinin insanlara gıda kolisi ve su vermek olmadığı kanaatiyle, Hatay’ın proje ve somut desteklere ihtiyaç duyduğu bir dönemdeyiz. Kadınlara dönük projeler pandemi öncesinde de deprem öncesinde de önemli konular arasındaydı.

Çadırlarda yaşayan anneleri düşünün. İlkel koşullarda bulaşığını, banyosunu, çamaşır temizliğini yapıyor hala. İl genelinde iyileşme beklenirken, yeni konteyner kentler kuruluyor. Bu şehir 5-10 yıl da kendine gelemeyecek gibi. Korkuyoruz, endişeliyiz!

Kadınlar umutsuz, 8 Martta kimse bizi kutlamasın. Biz kimsenin reklam malzemesi olmak istemiyoruz. Kadını düşünen, kadının yaşam standardını güçlendirir. Samandağ’ında bu kadar evsiz aç varken seçim afişlerinin sokakları doldurması acınası bir durum.

Sürekli kişiler, anketler, seçimi hangi partinin alacağı konuşuluyor. Asıl konu Samandağ’ın neye ihtiyacı olduğu olmalı. Sizce de öyle değil mi? Birçok kanser hastası kadının dinlenmesi, moral bulması gerekirken, karpitli mandalinalar arasında çalışıp evine ekmek götürmek zorunda kaldığını bilen var mı? Bunlardan kim haberdar acaba?

Size bir soru daha bu ilçeden giden vatandaşlar ne zaman dönecek? Projelerden birinin de göç eden insanların yurda dönmesini sağlamak olması gerekmiyor mu?

Çok fazla engelli vatandaşımız var. Kent kurulurken engelsiz kent yapılmalı. Sele, depreme, her türlü heyelana dirençli kentler olmalı. Seçimi, belediyeciliği konuşacak olanlar bize bunlarla gelsin alt yapıyı nasıl yapacak, ilçede hala internet yok. Biz bu sıkıntıları dile getirmekten vazgeçmeyeceğiz” dedi.

Haber – Foto: Ümit Dadük Sağaltıcı