İnşaat Mühendisi Abdullah CABAROĞULLARI yazdı  

Samandağ’ın çiçeği burnunda Başkanıma ve meclis üyelerimize açık mektubumdur;

Sevgili gençler; Samandağ’ına umut ve ışık olacağınıza inancımla ben ihtiyar, CHP’nin köklü geçmişinde imzası olan, her ne kadar 2024 delege seçiminde rızam olmadan imzam kullanılmış olsa da, Cumhuriyetçi kimliğime sahip çıkmak adına CHP’li olarak size sesleniyorum.

Sevgili gençler, Kıymetli Başkanım;

Yerel yönetimler için hizmette deneyim mi, eğitim mi, gençlik mi diye sorulsa idi? Bu soruya başta deneyim, sonra eğitim, sonra gençlik derdim.

Geçen bu zaman gösterdi ki; başa deneyimi koymamız gerekiyor. Fi tarihinde muhtarlıkların ihtiyar heyetlerinden oluşma nedeni bir musibetin bin nasihatten evla olması bilgisi ile alakalı imiş. Buradan deneyim önemsizdir ifadesinin algılanmasını istemem.

Sizleri çok sıkmadan, keşke yapmasaymışım dediğim, lakin beni duyar ve bu deneyimimden faydalanıp deprem sonrası kararlarınıza etki ederse bir nebze daha şükür halinde olacağım; Samandağ sevdalısının istemeden, yasal ise sıkıntı yaratmaz düşüncesi ile yaptığı uygulamaların Samandağ’ına nasıl zarar verebileceğini anlatmak isterim.

Sene 1980’ler;

İl Özel İdaresi, inşaatta kullanmak üzere, legal olarak deniz kumunu ihale ediyordu. O dönemin genç, ülkesine bağlı, mühendislerinden biri olarak ben ve diğer Samandağlı arkadaşlarla beraber ihaleye katılan isimlerden biri oldum. Deniz kumu ihalesini kazandık. Deyim yerindeyse ‘denizde kum biz de para’ hali hasıl oldu.

Takdir edersiniz ki; 80’li yıllarda ne çevre bakanlığı vardı, ne caretta carettaların varlığının bilgisi ve önemi, ne kum zambağı, ne rip akıntısı ne Milleyha Kuş Cenneti ne de deniz kumunun inşaatlara zarar verdiğine dair bilimsel bir bilgi.

Aksine Ceyhan’daki  taşocağından kum getirmek için maliyet ve zaman kaybı Samandağlının inşaat yapımını zorlaştırıyordu. Bizler hem Samandağlının yakınında ki kaynağı kullanarak ekonomik olarak kazandığı hem de memleketimizde yaşayarak para kazandığımız bir iş yapmaktaydık. Devletimiz o zamanlar sahilden kum alınmasına onay veriyor hatta teşvik ediyordu. Bütün Türkiye’nin kıyı şeritlerinde bu uyguluyordu. Şimdi bakıyorum da ne kadar yanlışmış.

O dönemlerin sonlarına doğru sesleri pek duyulmayanları şimdi duyun diye bu satırları yazıyorum.

Dönemin gerçek Samandağ sevdalıları çevreci ve bilinçli gençliği Mişel Atik ve gönül yoldaşlarıdır. Onlar bilinçli gençlik olarak o dönemlerde yerel yönetimlerde ses oldular. Lakin başlarken belirttiğim gibi ihtiyar heyetine, deneyimine ve bir işin yasal olmasına verdiğimiz önem gençliğin ve doğanın önüne geçebiliyordu.

Ne yaptılar biliyor musunuz?

Deniz kumunun belediye tarafından inşatta değil kaldırım çalışmasında altlık olarak kullanıldığına dair yaşanan süreci o zamanın İç İşleri Bakanlığına kadar şikayetle taçlandırdılar.

Bizim sahilden taşıdığımız kum kamyonların önünü keserek, kumun taşınmasına engel olmaya çalıştılar.

Bu çok ses getirdi mi? O dönemin koşullarına bağlı olarak ne yazık ki bilinç; gençlikten ya da doğadan yana değil, paradan yana durdu.

Sevgili evlatlarım ‘veled veled lu ken ğammar beled’ sözüyle büyüyen bizlere; çocuğun, gencin önemi unutturuldu.

Ben bu satırları yazabiliyorsam ve fark edebildiysem önce Allah’ıma, sonra Alah’ımın bana bahşettiği çocuklarıma borçluyum. Onlarla kültürel, siyasi, mesleki, geçmiş yaşananlar, tarih, doğa  vb üzerine analizlerimiz ve sohbetlerimiz, bazen kavgalarımız benim deneyimlerimle birleşince ortaya eğitimin, gençliğin ve deneyimin birlikteliğinin güzelliği çıktı. Bunu da evlatlarımla deneyimlemiş olmanın huzur ve güveni içerisinde siz genç evlatlarıma çok ama çok güvendiğimi tekrarlamak ve bu ihtiyar ama ruhu genç abinizden izninizle duymanızı istediklerim var.

Bizim yaptığımız hatayı yapmayın. Biz gençler bilmez dedik. Sizde şimdi ihtiyarlar bilmez demeyin. Birlikte yol alalım.

Gönül isterdi ki Samandağ’ında olup, sizlerin şiarlarınıza eşlik edebilseydim. Bu memleketin değişimden yana tavır alması, talana dur demesi benim gururum oldu. Sizleri hizmet süreniz boyunca rabbimin nasip ettiği oranda, takip etmeye devam edeceğim. Kabulünüz olursa sonraki yazılarımda da önerilerimi paylaşmak isterim.

Özetleyecek olursam;

– Doğa ana dün olduğu gibi bu günde kendine ait olanı talep etmeye ve almaya devam ediyor!

– Kanun koyucular bütüncül bakamıyor ve makam koltuğuna oturanda bilmiyor olabilir!

– Mişel ATİKleri, şu an isimlerini hatırlayamadığım değerli kardeşlerimi dinlemeyi ve onların yolundan gitmeyi ihmal etmeyin!

– Doğaya karşı parayı tercih etmeyin ve tercih edilmesine yönetimde olarak izin vermeyin.

– Unutmayın yasal olması doğru olduğu anlamına gelmiyor. (bilim ve doğa kurulu kurun destek alın)

– Kızım dün İlk Olağan Meclis Toplantısını anlattı. Kaynağı PARA olarak görmüşsünüz. Başkan yardımcılarının maaşlarına göz dikmişler gülümsedim. Hiç değişmiyorlar.

Bu abinizi duyun ‘bizim denizde, kum bizde para’ dememizin kaynağı doğa idi. Sizler bu sefer bizden asıl kaynağın ne olduğunu bilip o kaynağı doğru kullanarak hareket edin olur mu?

Sağlıcakla ve başarı ile kalmanız dileği ile…